ساخت حسگر زیستی پراکندگی رامان ارتقاء یافتۀ سطحی بر پایۀ نانو ساختارهای متخلخل نقره رشد یافته بر روی بستر شیشه و استفاده از آن برای آشکارسازی مولکول lysine در غلظت های کم

مقدمه: در این پژوهش با رشد نانوساختارهای متخلخل نقره بر روی بسترهای شیشه ای معمولی و حکاکی شده موفق به ساخت حسگری مبتنی بر اثر پراکندگی رامان ارتقاء یافتۀ سطحی (sers) شده​ایم که با دقت و حساسیت بالا توانایی آشکارسازی آنالیت​های بیولوژیکی در مقادیر بسیار کم را دارا می باشد. در این پژوهش منظور از حسگر زیستی sers، حسگری ساخته شده بر پایۀ اثر پراکندگی رامان است که با استفاده از نانوساختارهای متخلخل از فلز نقره، سیگنال رامان ضعیف هدف بیولوژیکی جذب شده بر روی نانوساختارها را ارتقاء می​بخشد. در نتیجه این حسگر قادر به آشکارسازی غلظت های بسیار کم و حتی تک مولکول از مادۀ هدف است. روش معرفی شده می تواند به عنوان روشی جدید، ساده و ارزان با قابلیت آشکارسازی بالا برای غلظت های کم جهت تشخیص زود هنگام برخی بیماری های متابولیکی مدنظر قرار گیرد. روش بررسی: روش بررسی مبتنی بر اثر پراکندگی رامان ارتقاء یافتۀ سطحی (sers) با استفاده از طول موج لیزری 532 نانومتر می باشد. یافته ها: زمانی که اتصال جزیره ای نانو ذرات نقرۀ متخلخل به طور کامل اتفاق نمی افتد و سطح نانو ذرات نقره یکنواخت نمی باشد و در حدفاصل جزیره ها دره هایی وجود دارد، شدت سیگنال افزایش می یابد. در صورتی که سطح نمونۀ نانو ذرات متخلخل یکنواختی ایجاد گردد، شدت سیگنال به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و ضریب ارتقاء به مراتب بیشتری در سیگنال های رامان مشاهده خواهد شد. نتایج طیف سنجی uv/vis/nir بر نمونه های مختلف نشان دهندۀ وابستگی کامل طول موج بیشینۀ جذب به میزان غلظت محلول نقره و کیفیت همواری زیرلایه می باشد. در ادامه، از این حسگر برای شناسایی آمینو اسید لایزین در غلظت​های بسیار کم تا حد 6-10 مولار استفاده شده است. آمینو اسید لایزین یکی از پارامترهای مهم در شناسایی احتمال وجود بیماری​های متابولیک در نوزادان است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که همواری سطح شیشه و نانوساختار متخلخل نقره بر آن در آشکارسازی غلظت های کم آنالیت تأثیر به سزایی دارد.